یکی از اماکن تاریخی قندهار زیارتگاه «خرقۀ شریفه» است. این زیارتگاه در شهر قندهار قرار دارد. در این زیارتگاه خرقه‌ای منسوب به پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد(ص) در نگهداری می‌شود.
تاریخچه خرقۀ مبارک
به نقل از منابع تاریخی، خرقۀ مبارک حضرت پیامبر(ص) در قندهار، همان خرقه‌ای است که خود پیامبر(ص) و اهل بیت آن حضرت، به دستان خود آن را دوخته بودند. این خرقه، جامۀ ضخیمی از پشم نازک خالص شتر است که دارای دو آستین می‌باشد. رنگ خرقه، آسمانی است. این خرقۀ مبارک، پس از رحلت پیامبر(ص)، بنا بر وصیت آن بزرگوار، توسط امام علی(ع) به «اویس قرنی» اهدا گردید و او آن را پوشید. بعد از درگذشت اویس قرنی، تا مدت‌های زیادی در غار حرا نگهداری می‌شد. شیخ دوست‌محمد یکی از صلحا، آن را از مکه به بغداد انتقال داد و سپس به فیض‌آباد بدخشان انتقال داده شد و در آنجا برای حفاظت از آن، زیارتگاهی ساختند که هنوز پا برجاست.
در سال۱۱۸۱ هـ.ق احمد شاه درانی بنیانگذار افغانستان، در بیست ودومین سال سلطنت خود، دستور داد تا خرقۀ مبارک را از بدخشان به قندهار که آن روز پایتخت افغانستان بود، انتقال دهند. بر اساس دستور وی، خرقۀ مبارک را از بدخشان به کابل، سپس میدان وردک، غزنی، مقر و قلات(شهر صفا) و نهایتاً در ماه ربیع‌الاول سال ۱۱۸۲ هـ.ق به قندهار انتقال دادند و در « مسجدزاره» (که در سال ۱۱۷۲ هـ.ق به دستور احمدشاه ساخته شده بود)، به امانت گذاشتند و تا سال ۱۱۹۰ هـ.ق نیز در همانجا باقی ماند.
ساخت زیارتگاه برای خرقه پیامبر(ص)
پس از ورود خرقۀ مبارک به قندهار، بنای مخصوصی برای آن ساخته شد. با وفات احمدشاه درانی در سال ۱۱۸۶ هـ.ق کار آن ناتکمیل باقی ماند. تیمورشاه فرزند احمدشاه، هم زمان با ساخت آرامگاه پدر، زیارتگاه خرقۀ مبارک را نیز تکمیل نمود. عمارت خرقه مبارک دارای یک گنبد، مسجد جداگانه و محوطۀ وسیع می‌باشد. با تکمیل زیارتگاه خرقه مبارک، در سال ۱۱۹۰ هـق خرقۀ مبارک از مسجد زاره به آن مکان مقدس انتقال یافت.
منع: خبرگزاری فرهنگ
لینک:
نظر شما